جزئیات پایان نامه انتخابی شماره 190
توجه: دریافت فایل الکترونیکی پایان نامه ها فقط برای افراد دارای مجوز قابل دسترس می باشد.
عنوان پایان نامه: |
بررسی و نقد دیدگاه های معنا شناختی شرق شناسان در مورد قرآن کریم با تکیه بر نظرات ایزوتسو |
نویسنده: |
علی شریفی |
استاد راهنما: |
احمد پاکتچی - |
استاد مشاور: |
علی معموری - محمود کریمی بنادکوکی - |
استاد داور: |
محمدجواد اسکندرلو - محمدعلی رضایی رنانی (اصفهانی) - احمد واعظی جزئی - محمدباقر سعیدی روشن - |
مقطع: |
دکتری |
گرایش: |
قرآن و متون اسلامی |
تاریخ دفاع: |
06/08/1392 |
چکیده: |
چکيده معناشناسي به عنوان يکي از شاخههاي زبانشناسي که به پيدايش معنا و سير پيشرفت و تحولات آن ميپردازد، روابط معنايي بين مفاهيم مختلف را شناسايي ميکند و شبکهاي از معاني مرتبط را استخراج ميکند، نقش بسزايي بويژه در حوزة مطالعات قرآني و تفسيري داشته است. در اين پژوهش با بررسي و نقد مکاتب مختلف معناشناسي قابل استفاده در مسير فهم قرآن کريم، ديدگاه مکتب قوم زبانشناسي به عنوان برجستهترين مکتب در اين ميان، مورد تدقيق بيشتري قرار گرفته است که توشيهيکو ايزوتسو چهرة برجستة اين مکتب به شمار ميرود. او يک زبانشناس، فيلسوف، اسلامشناس و قرآنپژوه ژاپني (1914-1993 م.) بود که علاوه بر ترجمة قرآن کريم به زبان ژاپني داراي دو اثر قرآني به نامهاي خدا و انسان در قرآن و نيز مفاهيم اخلاقي- ديني در قرآن است که در آنها با رويکردي معناشناسانه به تبيين ساختار اساسي آموزههاي قرآن، پرداخته است. وي با برخورداري از پيشينهاي علمي در زبانشناسي و فلسفه، به بررسي معناشناسانة واژههاي کليدي قرآن پرداخته و سعي کرده با کشف ارتباط معنايي واژگان در يک شبکه معنايي گسترده، به نظام هماهنگ قرآني دست يابد. وي در روش خود از معناشناسي هم زماني و درزماني استفاده ميکند که در معناشناسي هم زماني نيز از اصول هفتگانهاي پيروي ميکند که در پژوهش حاضر از جهات مختلف مورد بررسي و نقد قرار گرفته است. وی طرح عملياتی خود را در قرآن با توجه به موارد زير متناسب سازی کرد: الف- فهم ابتدايي کلمه؛ ب - پيدا کردن کلمات کليدي در متن و يا شناخت کلمه کانوني؛ ج - پيدا کردن شبکه تصويري يا مجموعه کلي با کمک چينشي معنادار؛ د- شناخت فرآيند انتقالي معنا از جهان بيني قديم به جديد؛ ه- تفکيک معناي نسبي از معناي اساسي؛ و - يافتن ساحتهاي فرازباني. کاربست روش معناشناختي ايزوتسو که در آن، اصولي را فراروي مفسر قرار مي دهد تا در تفسير خود از آنها بهرهمند شود باعث ميشود که مفسر علاوه بر روشهاي سنتي مراجعه به لغت و... در صورت استفاده از اين اصول هفتگانه به فهمي دقيقتر از معاني واژگان دست يابد که اين فهم دقيق واژگاني، زمينهساز تفسيري کارآمد و به روز از قرآن کريم خواهد بود. اين تحقيق، به روش کتابخانهاي انجام گرفته است و در کنار نقدهايي که بر روش، منابع و محتواي آثار ايزوتسو شده است بر اين نکته تصريح شده است که در مسير فهم قرآن، گريزي از معناشناسي نيست و چنين به نظر ميرسد که ايزوتسو در به کارگيري رويکرد معناشناختي در تحليل خود از مفاهيم قرآني موفق بوده است. کليدواژهها: قرآن، شرقشناسان، معناشناسي، جهان بيني زباني، معاني محوري، ايزوتسو |