جزئیات پایان نامه انتخابی شماره 309
توجه: دریافت فایل الکترونیکی پایان نامه ها فقط برای افراد دارای مجوز قابل دسترس می باشد.
عنوان پایان نامه: |
ظرفیت های انقلاب اسلامی ایران در همگرایی کشور های اسلامی با تاکید بر فرصت های سیاسی و اجتماعی |
نویسنده: |
حسین ابوالفضلی کریزی |
استاد راهنما: |
محمد ستوده آرانی - |
استاد مشاور: |
نجف لک زایی - محمد مهدی باباپور گل افشانی - |
استاد داور: |
حمید احمدی حاجی کلائی - جلال درخشه - امیر سیاه پوش - |
مقطع: |
دکتری |
گرایش: |
انقلاب اسلامی |
تاریخ دفاع: |
06/02/1397 |
چکیده: |
چکيده تلاشهاي مختلفي تاکنون از سوي نخبگان و انديشمندان کشورهاي اسلامي براي دستيابي به وحدت سياسي، تقريب مذاهب اسلامي و همگرايي انجام شده است، اما مجموعه اين اقدامات نتوانسته است ايده همسويي و همگرايي کشورهاي اسلامي را در موضوعات مشترک به صورت عملي محقق سازد، به طورکلي دلايلي چند در اين ناکامي نقش داشته است، عدم توجه به نقش ملتها در همگرايي، عدم استقلال سياسي کشورها، مردمي نبودن نظامهاي سياسي، در کنار موانع و محدوديتهاي ديگر داخلي و خارجي، از جمله دلايل دراين زمينه بهشمار ميرود. ازسوي ديگر فقدان چارچوب تئوريک بومي به عنوان الگو، براي ارائه به کشورهاي اسلامي هم يکي ازاين موانع مهم و کليدي در عدم تحقق همگرايي بايد مورد توجه قرارگيرد. ازاينرو به اين مسئله پرداخته شده است که، انقلاب اسلامي ايران داراي ظرفيتهايي در زمينههاي سياسي و فرهنگي ـ اجتماعي است که ميتواند بکارگيري آنها موجب همگرايي کشورهاي اسلامي ديگر شود، لذا به منظور تبيين تأثير ظرفيتهاي انقلاب اسلامي در همگرايي کشورهاي اسلامي، لازم است نخست، چيستي و ماهيت اين ظرفيتها مشخص و سپس چگونگي استفاده از اين ظرفيتها درکشورهاي ديگر اسلامي مورد بررسي قرار گيرد. همچنين، با هدف دستيابي به چارچوب نظري وبررسي چگونگي انتقال ظرفيتهاي انقلاب اسلامي به کشورهاي ديگر، از دو نظريه «پخش» و نظريه «همگرايي» به صورت تلفيقي استفاده شده است. با اين توضيح که نظريه پخش بيشتر توانايي تبيين همگرايي در حوزه ملتها را فراهم ميآورد، و نظريه همگرايي درروابط بينالملل، به منظور همگرايي دولتها عمدتاً بکار ميرود. استقلال در زمينههاي مختلف، تأسيس نظام سياسي مردمسالار، تلفيق دين و سياست، احياي هويت ديني، استبداد ستيزي و استکبارستيزي و بکارگيري ظرفيتهاي اجتماعي مبتني بر آموزههاي ديني، مثل ظرفيت عدالتخواهي، وحدت سياسي، و بکارگيري مشارکتهاي مردمي، برخي از ظرفيتهايي است که ميتواند از طريق تسري و پخش در مسير همگرايي کشورهاي اسلامي قرار گيرد. همچنين، استفاده از نهادها و سازمانهايي چون؛ سازمان همکاريهاي اسلامي، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، کنفرانس وحدت اسلامي، مجمع تقريب مذاهب اسلامي، مراکز آموزش عالي و حوزههاي علميه و جامعه المصطفي(ص) و تبادلات علمي و آموزشي، ديپلماسي عمومي و استفاده از ظرفيت عظيم حج و روز قدس، ميتواند بهعنوان مسير پخش و اشاعه ظرفيتهاي انقلاب اسلامي به کشورهاي باشد واژگان کليدي همگرايي، کشورهاي اسلامي، ظرفيتهاي انقلاب اسلامي، مدل پخش. |