جزئیات پایان نامه انتخابی شماره 567
توجه: دریافت فایل الکترونیکی پایان نامه ها فقط برای افراد دارای مجوز قابل دسترس می باشد.
عنوان پایان نامه: |
توحید و شرک عبادی از منظر ابن تیمیه و علامه طباطبایی |
نویسنده: |
حسن رضائی |
استاد راهنما: |
محمد رضا امامی نیا - |
استاد مشاور: |
حسن پناهی آزاد - |
استاد داور: |
عبدالرحیم سلیمانی (بهبهانی) - |
مقطع: |
کارشناسی ارشد |
گرایش: |
مبانی نظری اسلام |
تاریخ دفاع: |
02/03/1396 |
چکیده: |
چکیده پایان نامه حاضر با موضوع توحید و شرک عبادی از منظر ابنتیمیه و علامه طباطبایی صورت گرفته که بعد از آوردن مفاهیم و کلیات بحث در فصل اول، در فصل دوم توحید عبادی مورد بررسی قرار داده شده و در دو گفتار از حقیقت توحید عبادی و دلائل اثبات آن بحث شده و ملاحظه شد که توحید عبادی نزد ابنتیمیه یعنی اینکه خضوع و فرمانبرداری محض تنها در مقابل خداوند باشد و برای اثبات آن به آیات قرآن کریم استناد میکند. و این در حالیست که از دیدگاه علامه طباطبایی خضوع و تذلل در یک فعل برای عبادت شدن آن کفایت نمیکند و مؤلفههایی مانند اعتقاد به الوهیت و ربوبیت معبود و استقلال در این الوهیت و ربوبیت هم لازم است. و در اثبات توحید عبادی به آیاتی از قرآن که دال بر توحید در عبادت میباشند استناد میکند و با تفسیر و توضیح این آیات توحید عبادی را به اثبات میرساند. در فصل سوم دیدگاه ابنتیمیه و علامه طباطبایی در مورد حقیقت شرک عبادی و دلائل نفی آن مقایسه شد و در باب حقیقت شرک عبادی این نتیجه حاصل شد که ابنتیمیه آن را هر گونه خضوع و خشوع محض در مقابل غیر خداوند و یا واسطه قرار دادن غیر خدا در پرستش و خواندن خداوند میداند و برای نفی آن از آیات قرآن، سخن و سیره پیامبر(ص) و عمل و سخن صحابه، تابعین و اسلاف امت، مخصوصاً در نشان دادن مصادیق شرک استفاده میکند. و در شرک محسوب شدن یک فعل از نظر علامه طباطبایی علاوه بر خضوع و تذلل در مقابل غیر خدا و یا واسطه قرار دادن غیر، اعتقاد به الوهیت و ربوبیت آن غیر و استقلال در الوهیت و ربوبیت او نیز لازم است، و برای نفی آن به آیات قرآن تمسک میجویند. و در فصل چهارم به ذکر برخی از امور که گونههایی از آنها در نظر ابنتیمیه شرک شمرده شده پرداخته شد و با ذکر سه مورد از مهمترین آن مصادیق یعنی شفاعت، توسل و زیارت، دیدگاه ابنتیمیه و علامه طباطبایی در مورد هر یک مورد بررسی قرار داده شد و با توجه به سخنان هر یک از آنها در این مباحث روشن شد که ابنتیمیه بحث از شفاعت را به سه صورت مطرح میکند و دو گونه از آن را صحیح میداند که یکی طلب شفاعت از شافعان در زمان حیاتشان است. و معتقد است صحابه رسول الله از او درخواست شفاعت میکردند. و دیگری شفاعت در قیامت است و آن را شفاعتی میداند که خداوند در قرآن به آن اذن داده است و مردم در قیامت از شفاعت پیامبر(ص) بهره مند میشوند، و قسم دیگری از شفاعت یعنی طلب شفاعت از شافع پس از حیاتش را از هیچ کسی حتی پیامبر گرامی اسلام صحیح نمیداند. و علامه با پاسخ به اشکالات وارد بر شرک بودن مسائلی مانند شفاعت، توسل و زیارت این امور را شرک ندانسته و بر سازگاری این امور با توحید حقیقی و مخصوصاً توحید در عبادت تأکید میکند. واژگان کلیدی توحید عبادی، شرک عبادی، عبادت، ابنتیمیه، علامه طباطبایی. |