Thesis_info

اخلاق زیست محیطی از منظر اسلام در حوزه آب

اخلاق زیست محیطی با سابقه‌دارترین شاخۀ اخلاق کاربردی است که مسائل نوپدید اخلاقی، در زمینۀ محیط زیست را بررسی می‌کند. این اخلاق، با قضایایی دربارۀ انسان با محیط زیست، شناخت طبیعت از سوی انسان و احساس مسئولیّت نسبت به آن و الزام انسان به حفظ برخی از منابع طبیعی برای نسل‌های بعدی، آلودگی، نظارت بر جمعیت، کاربرد منابع طبیعی، تولید و توزیع خوراک، تولید و مصرف انرژی، حفاظت از حیات وحش و تنوّع گونه‌های مختلف سر و کار دارد.
آب، یکی از عناصر حیات بخش در عالم می باشد که اساسی‌ترین سنگ زیرین خلقت بشر و کل عالم هستی را تشکیل می‌دهد و به عنوان یکی از کلیدی ترین عناصر دخیل در توسعۀ اجتماعی و سیاسی کشورها به شمار می آید.
ترویج اندیشه اخلاق زیست محیطی از منظر اسلام، که کامل‌ترین دستور زندگی بشریت است، بهترین شیوۀ جهت فایق آمدن بر بحران های موجود، مخصوصاً در حوزۀ آب است. در منابع دینی، از جمله آیات و روایات، اشارات گوناگونی به جایگاه آب شده و نکات ظریفی در آن دیده می‌شود. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و در برخی موارد به صورت مقایسه‌ای و انتقادی با شیوۀ گرد آوری، فیش‌ها و به صورت کتابخانه‌ای انجام گرفته است و اهداف آن تدوین راهکارهای دینی جهت تحول رفتاری انسان ها در حوزۀ اخلاق زیست محیطی در حوزۀ آب می باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که اسلام دارای اصول اخلاقی و عملی ارزشمندی چون مسأله عدالت در حوزۀ فردی و اجتماعی، صرفه جویی و ابزار صرفه جویی، امانت داری، رعایت حقوق دیگران و حرمت اسراف و آلودگی آن است. در این پژوهش سعی شده است، آب از منظر اسلام بخصوص، آیات و روایات و فقه اسلامی مورد کاوش قرار گیرد.
کلید واژه‌ها: اخلاق اسلامی، اخلاق کاربردی، اخلاق زیست محیطی، آب، چالش‌ها و راهکارها