Thesis_info

تبیین انتقادی دیدگاه محمد احمد خلف الله در باب زبان قرآن با محوریت اندیشه علامه طباطبایی

چکيده
در اين پايان نامه قرار است به نظر کساني پرداخته شود که به اعتقاد خود براي دفاع از قرآن در مقابل هجمه و شبهه افکني روشنفکران غرب به کتاب مقدس و از سويي سرايت آن به قرآن، ديدگاهي ايراد کرده‌اند که در آن قصص قرآني را غير واقعي دانسته‌اند تا قرآن را از اشکالات عقل گرايي غربي مصون دارند. اين ديدگاه که منشأ آن در مصر است از سوي امين خولي به جد پيگيري شد و در شاگرد او احمد خلف الله نمود پيدا کرد. از نظر آنها قرآن از لحاظ ادبي و هنري، ميراث عرب حساب مي‌شود و بايد از ديد ادبي مورد بررسي قرار گيرد. آنها قصص قرآن را صرفاً ادبي مي‌دانند تا از لحاظ هنري بر عواطف خوانندگان تأثير بگذارد. از اين رو خلف الله قصه‌ها را اسطوره‌اي و تمثيلي مي‌داند. در اين صورت قرآن زبان واقع نمايي خود را از دست خواهد داد. اين همان نکته¬ايي است که در مغرب زمين درباره کتاب مقدس در قرون هفده و هجده به بعد بيان شده و حجيت و اعتبار تورات و انجيل زير سؤال رفته است. با پذيرش اين ديدگاه، راه شبهه افکني به قرآن باز مي‌گردد و همچون کتاب مقدس که در طول سالها، شبهات بيشتري به آن وارد شده، به معارف ديگرقرآن هم سرايت کرده و از اهميت آن کاسته و معارف حقّه آن زير سؤال مي‌رود. هدف اين نوشته، اثبات واقع گرايي قرآن در بيان قصه هايش است، و نقد ديدگاه خلف الله با توجه به مباني و انديشه‌هاي علامه طباطبايي که در الميزان ذکر شده است. و در پايان نيز ذکر چند نمونه از مدارک باستان شناسي در تأييد واقع نما بودن قصص قرآن.
کليد واژه:
اسطوره، نماد، قصه، مکتب ادبي، خلف الله، علامه طباطبايي.