Thesis_info

فساد سیاسی و راهبردهای مقابله با آن در جمهوری اسلامی ایران

چکیده
سؤال اصلی تحقیق حاضر عبارت است از کشف و تبیین اصلی‌ترین راهبردهای مقابله با فساد سیاسی قابل‌اجرا و استناد در نظام ج.ا.ا؛ که در جهت پاسخگویی بدان پژوهش با روشی توصیفی و تحلیلی همراه با توجه ویژه به کثیری از پژوهش‌ها و پیمایش‌ها و نظرات نخبگان و صاحب‌نظران این عرصه به ‌پیش می‌رود. فرضیه اصلی این تقریر عبارت است از این که عدم شفافیت در بدنه حاکمیت و فعالیت نهادهای دولتی و فقدان نظارت¬های کارآمد مردمی و نهادی اساسی¬ترین علت بروز فساد است. در جهت ایجاد شفافیت اجتماعی راهبردهای پیشگیرانه‌ای همچون دسترسی آزاد مردم به اطلاعات به عنوان لازمه پاسخگویی مقامات و موجد جریان آزاد اطلاعات، تجهیز جامعه‌ی رسانه‌ای جهت آگاهی بخشی و شفافیت زایی رسانه¬ای از طریق تدابیری همچون اعطای استقلال و تخصص¬گرایی، گسترش نظارت اجتماعی از طریق بسیج عمومی جامعه و توجه به مسئله آموزش، فرهنگ‌سازی و ترویج مقوله خودکنترلی، تقویت سازمان‌‌های مردم‌نهاد و غیردولتی با هدف ایجاد سرمایه اجتماعی و نظارت مردمی لازم در امر مبارزه با فساد، حمایت از اطلاع دهندگان فساد و تأکید بر سازوکار گزارش دهی جهت ایجاد مقابله¬ای حداکثری، ایجاد مکانیسم اعلام دارایی کارگزاران دولتی با هدف از میان بردن تحصیل ثروت¬های نامشروع و ایجاد شفافیت در کمک‌های سیاسی به احزاب و جلوگیری از فساد انتخاباتی و تشکیلاتی مورد شرح قرار می‌گیرد. در جهت مقابله با علل نهادی فساد سیاسی نیز راهبردهای همچون تأسیس یک‌نهاد مستقل ضد فساد در راستای تقویت سازمانی امر مقابله با فساد، تقویت نهاد قضایی به شکل ویژه و ایستا در مقابل فساد قضایی، اصلاح ساختار دولت با هدف به‌اندازه¬سازی و کیفیت‌بخشی آن با اموری هم¬چون خصوصی¬سازی و دولت الکترونیک و تقویت قوه¬مقننه از طریق تدوین قواعد رفتاری و اصول ناظر بر تقنین و نظارت مجلس بر مسئله مبارزه با فساد است که مورد بیان قرار می‌گیرد و در واقع قسمت نتایج و پیشنهاد‌های این تحقیق را شکل می‌دهد.
کلید واژه
فساد سیاسی، فساد، راهبرد، پیشگیری، نهادی، ایران، جمهوری اسلامی