Thesis_info

شیوه های نهادینه سازی ارزشهای اخلاقی در کودکان

چکيده
تربيت نيروهاي داراي ارزش‌هاي اخلاقي دروني شده و با وجدان، يکي از عوامل اساسي سعادت فرد و پيشرفت هر جامعه است. در تربيت اخلاقي دو امر بسيار اهميت دارد اول، شروع تربيت از دوران کودکي، چون که قلب کودک همان ظرف مهيا و مستعدّي است که آماده پذيرش آموزه‌هاي نيک و زيبا است؛ دوم، بهره گيري از مؤثرترين شيوه ها؛ درواقع، درخت پرثمر تربيت، آنگاه به بار مي‌نشيند که نظريه‌هاي تربيتي درقالب شيوه‌هاي صحيح و مناسب اجرا شوند.
نتايج تحقيق نشان مي‌دهد اگر مربّي بخواهد به رويکردي جامع، که شامل بهترين شيوه‌هاي تربيت اخلاقي است، برسد؛ بايستي به نظريات تربيتي اسلام و رويکردهاي روان‌شناسي اخلاق آگاه شود و علاوه بر آن، نقاط قوت هر دو را مورد توجه قرار دهد و شيوه‌هاي مؤثر و مفيد هر يک را استخراج کند. اين پژوهش، به روش توصيفي و تحليلي مبتني بر مطالعه کتابخانه اي، به تبيين و برسي شيوه‌هاي مطرح در منابع اسلامي و همچنين شيوه‌هاي موجود در رويکردهاي روان‌شناسي، پرداخته است.
استمداد از خداوند متعال، بصيرت بخشي، ارج گذاري به ارزشها، استمرار و مداومت بر عمل، تربيت ديني، فراهم نمودن غذاي حلال، معاشرت و مجالست با صاحبان فضيلت، تقويت نفس، پيروي از طبيعت، از جمله شيوه‌هاي مذکور منابع اسلامي به شمار مي‌روند. روان‌شناسي با رويكردهاي شناختي، هيجاني و فرهنگي، رشد اخلاق و مراحل شکل گيري اخلاق در کودک را، بيان مي‌کند. هريک از اين رويکردها جنبه اي از تربيت اخلاقي را مورد توجه قرار داده‌اند. شيوه طرح معما و سؤال، ايجاد تعارض در سازمان ذهني کودک، مشارکت فعال در تصميم گيري‌ها و قانون گذاري‌ها، تعامل با گروه همسالان، پرورش خودپنداره اخلاقي، در اين رويکردها بکار رفته است. اين تحقيق نتيجه مي‌دهد که مربّي بايد به همه جنبه‌هاي تربيت توجه کند و با شيوه‌هاي مطرح شده، آنها را رشد دهد.
واژه‌هاي کليدي
نهادينه سازي، ارزش‌هاي اخلاقي، شيوه، رشد اخلاقي، روان‌شناسي اخلاق، کودک، تربيت اخلاقي.