Thesis_info

مدیریت افکار عمومی در عصر عباسیان از ابتدا تا غیبت امام زمان(عج)

چکیده:
افکار عمومی از حیث مفهومی از حیاتی ترین مفاهیم در حوزه علوم اجتماعی است که در علوم مختلفی به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد و نظر به ماهیت خارجی آن از آنجا که هر فرد، گروه یا حکومتی در تعامل دائمی با آن است به منظور جلوگیری از انزوا و عقب ماندگی و بلکه برای ایجاد جذابیت و پیشبرد کارها و دست یابی به اهداف خود به ناچار در فرایندی همیشگی به مدیریت افکار عمومی می پردازد.
حال تلاش ما در این پژوهش، بررسی، تبیین و تحلیل مجموعه اقدامات عباسیان در راستای مدیریت افکار عمومی است که با انگیزه دست یابی به اهدافی که گفته شد صورت گرفته، که طبیعتاً با آگاهی از آن اقدامات اولاً به این مطلب پی خواهیم برد که چگونه شد که از میان امواج خروشان خشم مردم بر علیه بنی امیه، عباسیان سر بر آوردند؟ ثانیاً راز مانایی حکومت عباسی در بیش از پنج قرن چه بوده است؟ و ثالثاً با آگاهی از حیات پیرامونی ائمه (ع) و شرایط سیاسی عصر آن بزرگواران به تحلیلی روشن تر از اقدامات و مواضع سیاسی‌شان دست پیدا خواهیم کرد.
مجموعه اقدامات عباسیان در این راستا در دو بخش مدیریت تعاملی و تقابلی قابل جمع بندی است که در بخش مدیریت تعاملی، آنان با صرف هزینه های بسیار، موفق به جذب بسیاری از نخبگان جامعه اعم از نخبگان علمی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی و حتی توده مردم شدند و در تقابل با مخالفان و دیگرانی که باعث کُند شدن حرکت رو به پیشرفت حکومتشان می شدند از ابزارهایی همچون فشارهای اقتصادی، حصر، تبعید، زندان و حتی قتل، بی پروا استفاده می کردند که در بعض موارد مطلوبشان حاصل شده و در برخی نیز ناکام می ماندند. با این همه نظر به حکومت طولانی مدت عباسیان و نوع نگاه مردم به حکومت آنها ـ که علی رغم فساد و آلودگی ای که همانند تمامی حکومت های مادی بدان مبتلا بودند ـ باید آنان را حاکمانی موفق در مدیریت افکار عمومی دانست.
واژگان کلیدی:
عباسیان، مدیریت، افکار عمومی، امامان شیعه، بنی عباس، ایرانیان، ترکان.