مراسم عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع) و گرامیداشت شهدای جنگ تحمیلی ۱۲ روزه
چهارشنبه, ۱۱ تیر, ۱۴۰۴
به همت مدیریت امور دانشجویی و فرهنگی دانشگاه معارف اسلامی، مراسمی به مناسبت عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام و گرامیداشت شهدای مظلوم جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، روز چهارشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۴ در نمازخانه این دانشگاه برگزار شد.
در این مراسم، حجت‌الاسلام‌والمسلمین حائری‌پور به ایراد سخنانی پرداخت و با تأکید بر پیام‌ها و عبرت‌های حادثه عاشورا، همراهی با ولی خدا را از مهم‌ترین آموزه‌های این واقعه تاریخی دانست.
وی با اشاره به دوگانه تاریخی همراهی و عدم همراهی مسلمانان با امام حسین علیه‌السلام، افزود: بالاترین لغزش برای انسان این است که نتواند با امام زمان خود همراه شود؛ این یعنی باختن ابدیت.
سخنران مراسم، یکی از عوامل اصلی عدم همراهی با امام را دل‌بستگی به دنیا دانست و با استناد به بیانات حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام، بر بی‌اعتباری دنیا و ناپایداری لذت‌ها و مقامات دنیوی تأکید کرد.
به گفته وی، عقلانیت مؤمن ایجاب می‌کند که سرمایه خود را بر امر ماندگار یعنی آخرت قرار دهد، نه بر متاع زودگذر دنیا.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین حائری‌پور در بخش دیگری از سخنان خود، کم‌صبری و بی‌پایداری را از دیگر زمینه‌های انحراف دانست و با ذکر مصادیقی از زندگی روزمره، خاطرنشان کرد که سبک زندگی مدرن و ماشینی، انسان‌ها را به سمت بی‌صبری و ناپایداری سوق داده است.
او افزود: صبر و استقامت، کلید حفظ ایمان در شرایط سخت است؛ و از این‌رو امام حسین علیه‌السلام صبر را محور حرکت خود قرار داده و می‌فرماید: ما اهل‌بیت، به آنچه خدا بپسندد، رضایت می‌دهیم؛ و خداوند پاداش صابران را کامل خواهد داد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین حائری‌پور همچنین با اشاره به جمله تاریخی حضرت در روز عاشورا که فرمود: این بلایی است که خدا آن را برای ما انتخاب کرده است، بر لزوم تقویت روحیه صبر، مقاومت، و آمادگی برای مواجهه با سختی‌ها به‌ویژه در نسل جوان تأکید کرد.
وی با اشاره به یکی از مهم‌ترین لغزش‌های انسان در تاریخ یعنی ناتوانی در همراهی با امام زمان خود، بر این نکته تأکید کرد که دل‌سپردگی به دنیا و کم‌صبری از عوامل اصلی جدا شدن از جبهه حق هستند.
وی افزود: در راه ولایت، صبر باید تمرین شود؛ زیرا وقتی انسان بداند صبوری پاداشی بزرگ دارد، دلش گرم می‌شود به استقامت. خداوند در قرآن فرموده: إنّما یُوفّى الصّابرون أجرهم بغیر حساب؛ پاداش صابران بی‌حساب است.
ایشان با اشاره به سخن حضرت در مصیبت علی‌اصغر علیه‌السلام که فرمودند: خدایا آنچه بر من می‌گذرد را تو می‌بینی، بیان داشت: صبوری در نگاه مردم ممکن است فراموش شود، اما در نگاه خدا هر لحظه آن ثبت می‌شود. هیچ فداکاری، تحمل و مقاومت در راه حق، در پیشگاه الهی گم نمی‌شود.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین حائری‌پور با استناد به بیانات امیرالمؤمنین علیه‌السلام در نهج‌البلاغه، افزود: صبر، ایامی کوتاه دارد؛ اما عاقبتش راحتی ابدی است و تأکید کرد که رنج شهدای کربلا در کنار ولی خدا، اندک بود اما پاداشی جاودانه برای آنان رقم زد.
وی بر جایگاه توسل در مسیر صبر و مقاومت تأکید کرد و گفت: متأسفانه بسیاری از ما، حتی آنان که سخن از توسل می‌گویند، خود نیز به آن عمل نمی‌کنیم. زندگی امروز ما را در گرداب غفلت فرو برده و نیاز ما به توسل از هر زمان دیگری بیشتر است.
حجت‌الاسلام والمسلمین حائری‌پور در مراسم عزاداری روز چهارشنبه، وی با تأکید بر نقش کلیدی هدایت‌گری فرهنگی در فضای عمومی به ویژه در روزهای بحرانی همچون جنگ علیه مردم غزه، اظهار داشت: در همان روزهای نخست حمله صهیونیست‌ها، یکی از بزرگان با بیانی دقیق و حساب‌شده، نکته‌ای حیاتی را مطرح کرد که موج مثبتی در فضای دینی و انقلابی جامعه ایجاد کرد. این، همان کاری است که امروز هر کس با قلم، زبان یا توانایی خود باید انجام دهد.
او خطاب به حاضران، گفت: یکی قلم دارد، یکی بیان؛ یکی تریبون دارد و دیگری فقط یک کانال ساده در فضای مجازی؛ مهم این است که سر بزنگاه‌ها با صداقت و معرفت، یک موج مثبت ایجاد کنیم. جامعه‌ی ما تشنه‌ی این نورهای هدایت است.
وی افزود: ما نباید از ظرفیت‌های خود غافل شویم. برخی حتی از نعمت بیان هم برخوردار نیستند ولی قلم دارند؛ خب باید بنویسند، متن تأثیر می‌گذارد. فضای مجازی را نمی‌شود رها کرد به دست دشمن، آن‌ها فعال‌اند و ما گاهی فقط قطره‌ای می‌ریزیم. این قطره هم باید با نیت خالص باشد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین حائری‌پور در ادامه، توسل و توجه قلبی به حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام را راهبردی اصلی در عبور از سختی‌ها دانست و با اشاره به تعبیر یکی از بزرگان، گفت: حواسمان باشد وسط این اخبار و تحلیل‌ها، از توسل غافل نشویم. ما با توسل است که دل و قدم‌مان را محکم می‌کنیم.
وی در بخش پایانی سخنان خود، با اشاره به فرازی نورانی از زیارت عاشورا، بر اهمیت ثبات قدم در مسیر ولایت تأکید کرد و گفت: آن‌جا که می‌خوانیم “و ثبّت قدمی عندکم“، گویی از ژرفای جان، تمنایی به درگاه الهی عرضه می‌شود؛ خدایا، کاری کن پیوند دلمان با شما استوارتر گردد، این ارادت و دلدادگی هر روز عمیق‌تر و پایدارتر شود، و در این مسیر، گام‌هایمان لرزان نشود. این، یکی از ناب‌ترین دعاهای عاشورایی ماست؛ دعایی برای ماندن، برای وفاداری، برای ثبات بر عهد.
