نشست “بررسی و نقد مستندات روایی مدعیان دروغین مهدویت”

نشست بررسی فرقه های انحرافی شیعی معاصر با موضوع “بررسی و نقد مستندات روایی مدعیان دروغین مهدویت” با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین محمد شهبازیان در تاریخ سه شنبه ۷ اسفندماه ۹۷ در دانشگاه معارف اسلامی برگزار گردید.

ایشان در ابتدا آسیب شناسی های فضای مهدویت را به دو دسته کلی تقسیم نمودند؛ یک دسته جریانات برون مذهبی هستند که به پنج گروه تقسیم می شوند:

اول: شرق پژوهان و کسانی که در زمینه مهدویت و موعود باوری بحث دارند.

دوم: پروتستان های بنیاد گرا هستند که تحلیل و کتابهایی در زمینه مهدویت دارند و به بعضی از کتابهای روایی ما پرداخته اند.

سوم: جریان وهابیت

چهارم: بهائیت

پنجم: عرفانهای کاذب

وی در بیان دسته دوم فرمودند: در فضای درون مذهبی هم با یک سری موانع و آسیب ها روبرو هستیم و طبق یک تقسیم بندی به چهار گروه قابل تقسیم هستند:

اول: روشنفکر مآبان مثل آقای سروش و مجتهد شبستری و مصطفی ملکیان که حرف هایشان در تقابل با موعود باوری و به ویژه فرهنگ انتظار است.

دوم: جریان نافیان قیام که به روایاتی مثل” کلُ رایهٍ تُرفع قبل قیام القائم فهی طاغوت” تمسک می کنند.

سوم: جریان سهل اندیشان مهدوی است این افراد بیشتر دهن بین و ساده اندیش هستند. که در میان کسانی که تحصیل کرده هستند هم از این افراد وجود دارند.

چهارم: گروه مدعیان دروغین هستند که در بلاد اسلامی وجود دارند از سودان تا سوریه و عراق و عربستان مدعی هستند و طبق مبانی خودشان روایاتی هم دارند.

پژوهشگر موسسه مهدویت در ادامه به ذکر گروههای انحرافیِ شیعی در حوزه مهدویت پرداخت و گفت؛ اما در میان شیعه چهار گروه هستند. یک دسته افرادی که ادعای امامت و مهدویت دارند و برای خودشان مرید و مُبلغ هم دارند. جریان دوم جریانی که ادعای نیابت خاص و ارتباط با حضرت مهدی را دارند مثل علی یعقوبی یا عرفانیان، دسته سوم کسانی که ادعای زمینه سازی ظهور دارند و در قالب یمانی، شعیب ابن صالح، نفس زکیه و خراسانی فعالیت می کنند. دسته چهارم کسانی که ادعای نسبی با امام زمان دارند، مثلا می گوید من بچه امام زمان یا همسر ایشان یا نوه ایشان هستم.

نویسنده کتاب ره افسانه در ادامه به توضیح جریان احمد الحسن پرداخت؛ اسم اصلی احمد الحسن “احمد بن اسماعیل بن صالح بن حسین بن سلمان” است. متولد ۱۹۶۸ میلادی در بصره عراق، تحصیلاتش را در عراق انجام داد و در مقطع لیسانس معماری و شهرسازی از دانشگاه عراق فارغ التحصیل می شود و حدود ۳ سال بعد وارد حوزه علمیه میشود و در سال ۱۹۹۹ ادعای خودش را آغاز می کند. این فرد سید نیست و اساسا در کل طایفه ایشان هیچ سیدی وجود ندارد. در ابتدا با فردی به نام حیدر مشتت همگام شد و توافق کردند ادعاها را در حوزه نجف آغاز کنند و احمد اسماعیل قرار شد نائب امام زمان باشد و آرام آرام حیدر مشتت را به عنوان یمانی معرفی کنند. در بیانیه های اولیه از احمد اسماعیل به عنوان “الشیخ” یاد می شود. اما بعد از یک جریان سازی و ادعای دروغین خود را از نوادگان امام زمان عنوان می کند و خود را السید احمد الحسن می خواند.

ایشان جریان احمد اسماعیل را یک غلط گیری از چهار فرقه اخباریه، شیخیه، بهائیت و قادیانیه دانست.

جریان احمد الحسن در مباحث عقیدتی ادعا های عجیب دارد مثلا می گوید من آن فردی هستم که به جای مسیح به صلیب کشیده شد. در مباحث قرآنی ایشان قائل به تحریف قرآن است و هرجا را غلط می خواند می گوید نسخه ای از قرآن در دست من است که آن نسخه صحیح است. در مباحث فقهی ایشان قائل به بدعت التقلید است و می­گوید مطلق تقلید حرام است و در کتاب المتشابهات می­گوید قائم که می­آید دو رجعت خواهیم داشت یک رجعت انسانی و یک رجعت در دین و احکام، در رجعت انسانی امام حسین(ع) بر می گردد و در رجعت در دین و احکام می گوید قائم که می آید احکام را نسخ می کند و آن را به احکام نصاری و یهود بر می گرداند.

حجت الاسلام و المسلمین شهبازیان یکی از ترفندهای تبلیغی این جریان را استفاده از روایات جعلی دانست و اضافه کرد: اینها در روایات سه شگرد دارند:

۱) استفاده از روایات جعلی و کاملا ضعیف

۲) تقطیع روایات

۳) تحریف روایات چه لفظی چه معنوی

وی گفت: راه حل مقابله با آنها در مباحث روایی، مراجعه به منبع اصلی نقل حدیث است (اگر به منبع مراجعه کنید خواهید دید که بسیاری از احادیث مورد استناد آنها مشکل دارد). جریان احمد اسماعیل از روایات جعلی مثل “یأتی بدینٍ جدید”  و” اعدائه مقلده الفقهاء و اهل الاجتهاد و الفتوی” ” فلیس له عدوٌ مبین الا الفقهاء خاصه” استفاده می کنند، در حالی که مطلقا چنین روایتی نداریم!